Tip!
Zet voor de beste ervaring je geluid aan!
Het is acht uur geweest, de tijd dat jullie officieel binnen moeten zijn, maar jij en de andere onderduikers lopen in de stilte van de nacht Lutjegast binnen. Terwijl jullie het weiland van de boerderij waar jullie mogen overnachten passeren, hoor je ineens een van de onderduikers sissen. ‘’Stop, daar lopen Duitsers’’, zegt hij, wijzend naar de boerderij. In een reflex duiken jullie omlaag, het hoge gras in. De andere onderduikers zijn inmiddels goede vrienden van je geworden en jullie vertrouwen elkaar blindelings. ‘’We kunnen niet verder, we moeten ons hier ergens verstoppen’’, fluistert een ander. Verderop in het weiland zie je een groepje koeien in het gras liggen en je krijgt een idee. ‘’Volg mij’’, fluister je terwijl je je langzaam naar de koeien toe beweegt.
​
Propaganda
pamfletten
Spotprent van Hitler
​
​
De Duitsers worden steeds feller en harder, maar het verzet ook. Mensen als Henk Ridder, echte rauwdouwers, doen meer gewapend verzet en gebruiken meer geweld. Dat is niets voor jou. Jij houdt het liever bij onderduikers verplaatsen en illegaal drukwerk uitdelen en dat blijf je tot het einde van de oorlog doen. De bevrijding is voor jullie een opluchting, maar niet een heel groot feest. Veel kennissen zijn omgekomen en in de verte hebben jullie de stad Groningen zien branden. Samen met je vrienden ben je blij dat je bevrijd bent en de Duitsers eindelijk weg zijn, maar je voelt ook verdriet voor alle mensen die het niet meer mogen meemaken.
Samen met je vrienden doen jullie verzetswerk. Jullie vinden het normaal dat jullie dat doen, maar er wordt niet over gesproken. Alleen met je begeleider mag je over het verzet praten, verder moet het geheim blijven. Maar stiekem weet iedereen in het dorp het wel van elkaar. Avonden als vanavond gebeuren vaker en zijn eerder spannend dan eng voor jullie. Zo dicht bij de Duitsers komen en op het nippertje ontsnappen zorgt voor veel spanning. Een week geleden waren er geallieerde vliegtuigen overgevlogen. Net als eerdere ochtenden gingen jullie weer in het geheim op pad om de uitgestrooide pamfletten en spottekeningen van Hitler te verzamelen. De oorlog is zo één groot avontuur.
​
Aangekomen bij de koeien ploffen jullie in het gras. Je trekt de oude jas aan die je van de boer hebt meegekregen. Het is winter, de nachten worden steeds kouder. Je neus begint te lopen en je handen tintelen van de kou. Om je heen liggen je vrienden te bibberen in het gras, tussen de koeien. Terwijl een aantal vrienden met hun armen onder hun hoofd zorgeloos in slaap vallen, blijf jij de donkere lucht in staren. Af en toe hoor je het harde zuchten van een koe, of het gesnurk van een vriend. In de verte klinkt het geluid van de overvalauto’s die door het dorp scheuren en huis na huis binnenvallen. Je slaat je armen om je heen en doet je ogen dicht. Slapen doe je niet meer, maar dat interesseert je niet. Dit is een moment om nooit te vergeten.
​
​