Een veelvoorkomend Hitlerjugend-outfit
Twee leiders van de Hitlerjugend begeleiden je door de lange, kille gangen van het schoolgebouw naar de schoolleider. Zowel jij als de leiders weten: jij mag absoluut niet door naar Praag, om daar deel uit te maken van de Hitlerjugendschool. ‘’Maak dat je wegkomt, terug naar je ouders in Weener. In Praag is geen plaats voor jou!’’ is het afsluitende advies dat je meekrijgt. Voor jou is dit geen enkel probleem, want in Praag heb je toch niks meer te zoeken. Vol goede moed reis je terug naar huis.
​
Op het station speur je rond naar de trein naar Weener. Tijdens het zoeken passeer je twee jongens van de Hitlerjugend. Zonder dat je het doorhebt loop je hen straal voorbij. Maar het zal niet lang meer duren tot je weet hoe fout dat is. Je voelt twee stevige handen op je schouders. ‘’Meekomen!’’ wordt er in je oor geschreeuwd. Je rukt je los uit de vaste greep en roept: ‘’Nee! Ik ga nergens heen!’’ ‘’Wie denk je dat je bent?’’ schreeuwt de jongen. ‘’Je groette ons niet met ‘Heil Hitler’. Je drijft de spot met de Hitlerjugend!’’
WAT WAS...
De
Gestapo?
De Geheime Staatspolizei (Gestapo) was een van de beruchtste nazi-terreur organisaties, die vooral bekend stond om hun terreur, martelingen en moorden.
Wat was de Gestapo?
Niet veel later haasten de twee jongens zich weer naar je toe met een man van de Gestapo*. Je moet mee naar de politiecommissaris, word je verteld. ‘’Ik ga nergens heen, ik wil eerst een kaart naar huis sturen dat ik hier vastzit.’’ Je kijkt de grote mannen om je heen aan en begrijpt al snel dat je geen keuze hebt. Voor je het weet zit je in de trein naar Weener. Bij Dresden zal je uit de trein worden gehaald door de politiecommissaris. Het is inmiddels al middernacht en het is pikdonker in de trein. Maar dat duurt niet lang, want tijdens de reis naar Weener passeer je de brandende steden van Duitsland, die met hun oranje licht de complete coupé verlichten.
​
Het volgende station is bereikt: Dresden. Hier word je overhoord over Hitler, en moet je een aantal papieren ondertekenen. Na een lange nacht, zit je eindelijk op de trein terug naar Weener. Je bent niet lang thuis gebleven…
Er wordt een formulier onder je neus geschoven. ‘’Tekenen!’’ klinkt het bars. Niet-geïnteresseerd pak je een potlood om het papier te ondertekenen. Voor de zekerheid lees je nog even snel door wat er staat. ‘’Ik beloof hierbij plechtig mijn lidmaatschap van de rooms-katholieke kerk op te heffen,’’ zie je staan terwijl je het papiertje vluchtig doorneemt. Je hart bonst in je keel. Niet van angst, maar van woede. ‘’Dit teken ik niet!’’ roep je.
​
Hier is de begeleider niet van gediend en verontwaardigd slaat hij zijn hand op je bureau. ‘’Waarom niet?! Je moet wel, anders is er geen plaats voor jou in Praag!’’ Het is de bedoeling dat je wordt overgeplaatst naar een Hitlerjugendschool in Praag. Maar, als je het formulier niet ondertekent en daarmee geen afstand doet van de kerk, ben je daar niet meer welkom. ‘’Maakt me niks uit, ik ga het niet ondertekenen, ik ben en blijf net als mijn ouders rooms-katholiek en ik ben nooit van plan daar vanaf te zien,’’ blijf je stellig herhalen, terwijl je je hart steeds harder voelt kloppen.
​
​
Tip!
Zet voor de beste ervaring je geluid aan!
